TEFAF 2017;
EEN FEEST VOOR KUNSTLIEFHEBBERS!
Een bezoek aan de internationale kunstbeurs Tefaf in Maastricht is altijd een feest.
Enerzijds het aanschouwen van diverse topstukken waar soms miljoenen voor wordt betaald.
En anderzijds de verhalen, oftwel de ‘art talks’ van de kunstgaleries of de kunstenaars zelf,
waardoor je een werk anders gaat bekijken en/of waarderen.
Dit jaar vierde Tefaf haar 30-jarig jubileum. Reden voor een feestje!
En mooie verhalen kreeg ik zeker. Lees je mee?
PS: de laatste – het feest der Heiligen – is hilarisch, al zeg ik het zelf….
Eeuwenoud Poppenhuis – groot feest door vroege verkoop
Hét topstuk van deze editie betrof een eeuwenoud poppenhuis, dat werd aangeboden door het Amsterdamse antiquariaat John Endlich. Bijzonder aan dit poppenhuis was de inboedel van uitsluitend zeventiende-eeuwse zilveren miniaturen, zoals Kangxi-porselein, zeventiende-eeuws damast en glas en acht pentekeningen van laat zestiende-eeuwse kunstenaar Cornelis Claesz. “Er zitten vele unieke objecten bij, die zelfs niet in museale collecties te vinden zijn. Alle miniaturen zijn in hun soort van de hoogste kwaliteit en originaliteit”, aldus John Endlich.
Tefaf was nog niet open of het poppenhuis was al verkocht…. De opbrengst wordt geschat op zo’n 1,75 miljoen euro. Geen slecht begin voor een 30-jarig jubileum feest; laat de champagnekurken maar knallen!
Van Gogh’s ‘New Church and old houses in The Hague’ – een feest van herkenning
Kunstgalerij Albricht bracht een ‘jong’ olie op canvasdoek van Vincent van Gogh mee naar Maastricht (hier links afgebeeld). Het schilderij toont de Nieuwe Kerk in Den Haag en werd geschilderd in 1883 voordat Van Gogh naar het buitenland vertrok. Bob Albricht: “Een van de meest fascinerende aspecten van dit werk is, dat ik steeds meer details blijf ontdekken die zo kenmerkend zijn aan de signatuur van Van Gogh. Laagje voor laagje onthullen ze zijn genialiteit.”
Albricht nam dit werk als één van de topstukken mee naar het debuut van Tefaf in New York afgelopen najaar, nadat het 46 jaar lang in handen was van een Franse kunstverzamelaar.
Concert in Saragota Springs – een muzikaal feest voor de elite
De zeer welgestelde familie Vanderbilt bezocht in 1890 een heus feest voor de elite: een concert in Saragota Springs in New York. Daar zij werden op doek vereeuwigd door schilder Franz Dvorak.
De Vanderbilts waren ooit de rijkste familie in Amerika maar zijn oorspronkelijk van Nederlandse komaf. Cornelius Vanderbilt, een nazaat van een Nederlandse boer uit De Bilt in Utrecht, verliet de lagere school op 11-jarige leeftijd om vervolgens groot imperium op te bouwen in de scheepvaart. Hij vestigde zich met zijn bedrijf in New Jersey en woonde op Staten Island.
Dit feest in New York heeft hij helaas nooit mee mogen maken. Hij stierf in 1877 waarbij hij met een vriendelijke schenking nog zorgdroeg voor de oprichting van de Vanderbilt University in Nashville.
Soho render 2015 – geïnspireerd op maandelijks feest van hoge heren
In de stand van Adrian Sassoon sprak ik digitaal kunstenaar Michael Eden, wiens bijzondere 3D geprinte vaas ‘Soho Render 2015’ de industriële revolutie op symbolische wijze uitbeeldt.
Eden: “De Soho vaas is vernoemd naar Soho House in Birmingham. Daar kwamen prominente leden van de Lunar Society, zoals oprichter Erasmus Darwin en pottenbakker Josiah Wedgwood, eens per maand bij volle maan (luna) bijeen. Zij waren na het diner en de leerzame vergadering genoodzaakt bij maanlicht huiswaarts te keren omdat er toen nog geen straatverlichting bestond.
De vaas is aan de hand van 3D techniek geprint met porselein, waarmee Eden een knipoog maakt naar het wedgwood uit die tijd.
Een religieuze serie van Chagall – het feest der Heiligen
Op deze editie van de Tefaf zag ik opvallend veel religieuze kunst. Zoals een beeld van Johannes de Doper, zilveren kannen en een huilende dame die sprekend op Maria leek. En ook het schilderij van Van Gogh met de Nieuwe Kerk bij Kunstgalerie Albricht.
Zij lieten mij tevens 4 prachtige religieuze werken zien van Chagall, één van de grootste beeldende kunstenaars van de 20e eeuw. Deze 4 werken maken deel uit van een grotere serie van ik meen 24 of 26 stuks, met ieder een andere waarde.
Ik grapte, dat het toch fantastisch zou zijn om al deze werken af te drukken op servetten. En een afbeelding van de bijbel op een tafelkleed, zodat je met 24 (of 26?) vrienden een Avondmaal kan houden. Een feest met een goed gedekte tafel in huis of in je tuin voor je eigen ‘Heiligen’. En het servet dan cadeau doen aan je gasten. Maar dat was echt ‘vloeken in de kerk’…. Als blikken konden doden…. Chagall op een servetje vonden ze bij Albricht echt geen feest!
Toch kon de afkeurende blik van Albricht mijn pret niet drukken. Moeiteloos reed ik in feeststemming vanuit Maastricht weer terug naar Hillegom. Ik kijk nu al uit naar de volgende editie!
