MASTERPIECE
* RENÉ BEAUMONT *
In de rubriek Masterpiece bieden we kunstenaars en product ontwerpers de kans
het stralende middelpunt te zijn van het Kunst Katern in het LEEM WONEN Magazine.
Hier vertellen zij over wie ze zijn, wat hen drijft en over hetgeen hen
op dit moment bezighoudt. Lees hier over René Beaumont!
DIE ANDERE HERSENHELFT
Bij René was het al snel duidelijk dat hij wilde creëren. Als kleuter knutselde hij al objecten als vliegtuigen en boten in elkaar. Maar tekende ook in potlood en pen. Later volgden schilderijen in aquarel en olieverf. Gesteund door zijn ouders, die hem altijd stimuleerden om vooral ook ‘gebruik te maken van die andere hersenhelft’, begon hij – naast zijn rechtenstudie in Leiden – met beeldhouwen. “Om toch íéts om handen te hebben…” In die tijd gebruikte hij voor zijn torso’s voornamelijk marmer en mooie, ‘niet toevallig aanwezige’ Leidse modellen:- ) Hij trad in de voetsporen van zijn vader, en werkte vooral surrealistisch.
DAAR WAAR EEN DEUR SLUIT…
Zijn eerste portret was dat van zijn eerste zoon, toen nog geen drie jaar oud, in brons. Daarna zouden nog vele andere familieportretten volgen. Met opgroeiende kinderen kwam het beeldhouwen dikwijls stil te liggen. “Carrière maken en werken, om mondjes te voeden, en het hen aan niets te laten ontbreken… Het gaf de maatschappelijk gewenste voldoening aan de ene kant, een naar frustratie neigend onbehagen aan de andere.”
Zo’n vijf jaar geleden maakte René zowel zakelijk als privé een enorme ommezwaai. Toen de drie kinderen het huis uit waren, gunde hij zichzelf een vervroegd ‘pensioen’ en ging op zichzelf wonen. Het bracht hem eindelijk de tijd en de ruimte om te doen wat hij wilde: creëren.
KOPPEN BOEIEN. MATELOOS.
Het focussen op portretten ligt misschien niet direct voor de hand, maar bleek een logische route. “Torso’s, lijven, poses, ik begon ze wat beu te worden wegens te gemakkelijk. Ik merkte dat ik, onwillekeurig, meer en meer werd gedreven tot het willen doorgronden, dus vastleggen, van de anatomie van gezichten, van elks eigenheden en mimiek, karakter en uitstraling, expressie; persoonlijkheid. Het daagde mij uit om op een nóg intensievere manier naar ‘een kop’ te kijken, en daar het mijne mee te doen.”
IEMAND DIE EEUWIGDURENDE HERINNERING GUNNEN
Na vrij werk met ‘van willekeurige passanten tot jeugdvriendinnen’ heeft René daar recentelijk ‘werken in opdracht’ aan toegevoegd. “Een dubbele uitdaging, want zo verschijnt ineens een tweede ‘censor’ op het toneel, een andere dan ikzelf. In technische zin is werken in opdracht een behoorlijk intensief en serieus traject. Tegelijkertijd is het, in intermenselijk opzicht, een pracht van een avontuur: intiem, intimiderend zelfs. Het mooie van portretteren is namelijk, dat je iemand op een heel specifieke manier leert kennen. Waar het uiterlijk ten slotte een spiegel is van het innerlijk, mag, nee, móét je je in beide verdiepen. Niet zelden zie ik dan meer dan menig ouder, kind of geliefde ooit zag. Dat vervolgens vereeuwigen. Zo iemand een eeuwigdurende herinnering gunnen. Eentje die beroert en emotioneert, elke keer weer, vanuit iedere hoek en bij elk licht. Dat doe ik met ongekend plezier!”
